Dag 4 - 1 augustus - NYC

I'm just taking a Greyhound on the Hudson River Line
'Cause I'm in a New York state of mind
(New York state of mind / Billy Joel)

Een paar maanden geleden reserveerde ik online de kaarten voor het 9/11 memorial, en wat zijn die maanden omgevlogen zeg!
Het was al voorspeld, het regent flink vandaag, maar de temperatuur blijft wel aangenaam.
Eerst regelen we via de vrouwelijke conciërge in de hotellobby dat er morgenochtend vroeg vervoer voor ons klaarstaat om terug naar Newark te gaan. Het is een echte Amerikaanse dame: "Yes, I'm calling on behalf of mrs. Vurgur and her lovely family of four, to arrange for them to be picked up tomorrow morning....", bleegh mag ik een teiltje? :-) Ze bedoelt het goed, maar de overdreven vriendelijkheid komt erg gemaakt over. Uiteindelijk is alles geregeld en worden we morgen om 7.10 uur opgehaald door onze 'ride to the airport'.

Daarna gaan we op weg naar de metro om naar het 9/11 memorial te gaan. Daar aangekomen geeft het een ontzettend onwerkelijk gevoel rond te lopen in de straten die je eigenlijk alleen maar kent van de televisiebeelden, waarin met stof bedekte mensen in paniek rondrennen en de straten bedekt liggen in dezelfde dikke laag stof.
We moeten eerst om de site heenlopen, daarna door de security zoals op het vliegveld en pas wanneer je op de plek zelf bent hoef je je pas niet meer zichtbaar voor je te houden.
Het regent inmiddels dikke druppels en daardoor wordt de hele sfeer die om deze plek hangt alleen nog maar meer benadrukt vind ik.
De twee bassins, de randen om de bassins waar alle namen van de overledenen in geschreven staan en het water dat als een waterval in de bassins stroomt.....het vormt een respectvol eerbetoon aan de mensen die nooit meer de regen op zich neer zullen voelen komen zoals wij dat vandaag hebben. De sfeer is sereen en rustig, als vanzelf past men zich aan aan de omgeving en aan hetgeen hier is gebeurd.
We kijken nog even bij 'de boom die alles zag' (net zoals de boom die na de Bijlmerramp nog overeind bleef) en nemen een yellow cab naar de opstapplaats van de Gray Line City Sightseeing Cruise. Even omschakelen....

De taxichauffeur is weinig spraakzaam, spreekt slecht Engels, maar brengt ons uiteindelijk naar de plek waar we willen zijn.
We zijn er om 11.45 uur en de boot vertrekt een kwartier later, goed gepland! (of is dat meer geluk dan wijsheid?).
Het regent nog steeds hard (it's raining cats and dogs) en gewapend met de weggooiponcho's die worden uitgedeeld gaan we op het overdekte bovendek zitten.
De tocht wordt geleid door een Amerikaan met een flinke dosis humor, een fijne stem en mooie verhalen.
Omdat het bovendeks toch wel flink inregent, besluiten we op het onderste dek te gaan zitten, dat helemaal overdekt is. We eten een heerlijke hotdog van Nathans' (een begrip op hotdog-gebied in New York), drinken er een drankje bij en genieten van het uitzicht en de verhalen van onze reisleider.

Als we bijna onder de Brooklyn Bridge zijn (waar we gisteren het hangslotje hebben opgehangen), willen Marcel en ik door het raampje 'stiekem' de sleuteltjes in het water van de Hudson River gooien. Joël is gewapend met de videocamera en Noah met de fotocamera. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je zomaar iets in het water gooit, dus we zijn een beetje op ons hoede.
We steken onze handen naar buiten, laten de sleuteltjes vallen en horen 'PLOK'. Huh? De sleuteltjes zijn op een richel aan de buitenkant van de boot gevallen! Sh*t, hoe kien je het zo uit! Natuurlijk ontzettend gelachen......de uitvouwparapluie er maar bijgepakt en het bosje er uiteindelijk net voor de Brooklyn Bridge in kunnen schuiven. Thank God!
Het hoogtepunt van deze boottocht volgt snel daarna, Lady Liberty.
Ik had het niet verwacht, maar ik vond het vrijheidsbeeld echt prachtig. Eigenlijk vond ik dit het allermooiste deel van onze tijd in New York.
Ik had haar groter verwacht, maar het blijft een hele ervaring zo dicht bij zo'n beroemd beeld in de buurt te zijn.
We staan buiten in de stromende regen en proberen zo goed en kwaad als het kan iets dat op een foto lijkt te maken, compleet met totaal verwaaid haar (van mij dan, niet van Lady Liberty natuurlijk), maar we kunnen in ieder geval zeggen dat we haar in het echt 'upclose and personal' gezien hebben.
We tippen onze host van vandaag bij het afstappen van de boot (dat heeft hij zeker verdiend), het is rond 13.30 uur, we hebben eigenlijk ons hele lijstje van 'things to do in New York' de afgelopen dagen afgewerkt en omdat we het niet zien zitten twintig minuten door de stromende regen naar het dichtstbijzijnde metrostation te lopen, besluiten we een taxi terug te nemen naar het hotel. Klinkt misschien decadent, maar de taxi's hier in New York zijn echt vele malen goedkoper dat in Nederland.
Wederom een chauffeur die niet veel zegt, maar hij brengt ons binnen twintig minuten snel, veilig en droog naar het Excelsior Hotel.

We relaxen lekker in de kamer, spreken via Skype met Carolien en mijn ouders en pakken aan het eind van de middag onze koffers alweer in, want morgen vertrekken we naar The Sunshine State: Florida!
We eten ons laatste avondmaal in New York bij Lenny's. Marcel, Joël en ik kiezen voor een dikbelegd broodje met kip, pastrami en nog veel meer andere lekker dingen en Noah kiest voor een 'grilled cheese', een tosti.
Op de terugweg stappen we nog even naar binnen bij Zingone Brothers, een locale supermarkt op Columbus Avenue, waar we bananen en chocoladekoekjes kopen om morgenochtend de eerste trek te stillen, voordat we op het vliegveld kunnen gaan ontbijten.

We hebben een heerlijke tijd hier in New York gehad, het is echt omgevlogen. Het is een prachtige stad en ik zou er zeker nog eens terug willen komen, ik zou er niet willen wonen, maar voelde mij er wel direct thuis (behalve in China Town dan).
Een aantal dingen zal ik nooit meer vergeten over New York:
* De ontzettend vriendelijke mentaliteit van de New Yorkers, iedereen is bereid je te helpen als ze zien dat je toerist bent.
* De vreemdsoortige vervoersmiddelen waar de NYPD hier in New York in rondrijdt. Ter illustratie: in een wagentje waar bij ons de stadsreiniging in rijdt, op een soort gemotoriseerde step en ga zo maar door. Als de Nederlandse politie bij ons in dat soort voertuigen zou rondrijden, dan zouden ze de lachers van de stad zijn. Hier echter niet, 'cause you don't mess with the NYPD!
* De hysterie die er heerst op Times Square, maar wel erg leuk er eens in het echt te zijn.
* De prachtige gebouwen, het voelbare verdriet op de plek waar ooit de Twin Towers stonden en de respectvolle manier waarop New York dit een plek heeft gegeven.
* Het constante getoeter van auto's. Er wordt werkelijk voor alles getoeterd, als je inhaalt dan toeter je, als je in de file staat dan toeter je (alsof de rij voor je dan sneller verdwijnt).

We vertrekken hier met een goed gevoel, wat een wereldstad! Op naar ons volgende avontuur!