Dag 11-8 augustus-Van FM Beach naar Key Islamorada

See you later alligator
After 'while crocodile
See you later alligator
After 'while crocodile
Can't you see you're in my way now
Don't you know you cramp my style
(Bill Haley & The Comets)

Vandaag hebben we zo iets cools gedaan....een airboat tocht door de Everglades! Maar daarover straks meer, eerst bij het begin van de dag beginnen.
Helaas, we moeten weer verder en laten het paradijselijke Sandpiper Gulf Resort in Fort Myers Beach weer achter ons. Maar niet voordat we hebben ontbeten bij Heavenly Biscuit, een klein houten huisje dat qua grootte ongeveer vier keer onze schuur is, waar je volgens de reacties op internet 'heavenly cinnamon rolls' kunt eten, naast de andere overheerlijke ontbijtproducten. Omdat het klein is kan het er erg druk zijn, en omdat ze alleen ontbijt en brunch serveren (en daardoor ook rond 12.00 uur weer sluiten), besluiten we ons laatste ontbijt in FMB (Fort Myers Beach) daar te gaan eten.
Het is een geweldig leuk tentje, met voor Amerikaanse begrippen een ongewoon beleid: je eet eerst en betaalt pas als je klaar bent.
Joël en Marcel bestellen gebakken eieren en Noah een broodje met kipfilet en gesmolten kaas. Klaarblijkelijk hebben de serveerster en ik elkaar niet goed begrepen, ondanks dat ik kan zeggen dat mijn Engels aardig goed is, want J+M krijgen in totaal vier eieren per persoon op toast en croissants en Noah krijgt een een kipschnitzel op brood, terwijl wij hadden verwacht dat het vleeswaren zouden zijn. Het maakt ze niets uit en ze eten het met smaak op, maar je kunt begrijpen dat het tot laat in de middag duurde voordat zij weer een beetje trek kregen.
Zelf ben ik meer een zoetekauw, helemaal 's morgens, dus ik waag mij aan, zoals zij het zelf omschrijven, A sinfull cinnamonroll.
Er is niets aan gelogen dat dit het beste kaneelbroodje ter wereld is, het komt net uit de oven en is overgoten met een warme zoete glazuur, echt hemels. Ik eet mijn vingers erbij op......
We schrijven nog een berichtje op een servet en prikken dit aan de muur, zoals een aantal klanten voor ons ook al heeft gedaan, gezien de verzameling van servetten met allemaal dezelfde boodschap: the cinnamonrolls are to die for.

We vertrekken rond 10.00 uur en rijden via Naples en de Tamiami Trail (een weg dwars door de Everglades die leidt van Tampa naar Miami, daarom Tamiami) naar onze stop voor vandaag: Captain Doug's airboatrides in Everglades City.
We kopen om 11.45 uur ons kaartje voor een uur durende tocht door de Everglades en krijgen te horen dat er om 13.15 uur plek is, 1,5 uur wachten dus. Geen probleem, we rijden een beetje rond, kijken bij het visitorscenter en hebben ruimschoots de tijd ons in te smeren met zonnebrandcreme, want het is warm vandaag.
Als ik navraag of we de muggenspray moeten gebruiken, krijgen we te horen dat dat overdag niet nodig is, ook omdat het de afgelopen tijd veel geregend heeft.
Om 13.15 uur worden we opgehaald door Captain Matt, een aardige man in beigekleurige korte broek en dito overhemd. Hij legt ons wat uit over de boot en we zetten de koptelefoon op ons hoofd, die het harde geluid van de motor buiten moet houden. Het werkt goed!
Eerst varen we een klein stukje en zien een klein stukje van de kop van een alligator, en ploep.....hij is weer weg.
We varen wat verder, stoppen ook een paar keer, maar zien geen waterdieren meer. Wel zegt hij "Don't look up if you're affraid of spiders", natuurlijk wetende dat ik daar geen fan van ben. Marcel en de jongens lachen en Marcel maakt foto's, die hoef ik dus niet te zien!
We stoppen op een plek en worden op ons wenken bediend, zes wasberen in de mangrove die heel dicht bij onze boot komen. Dat komt vast omdat Captain Matt een bakje met kattebrokjes in zijn hand heeft. Natuurlijk weten die beestjes dat en doen ze hun kunstje. Voor ons toeristen is het echter erg leuk, maar Captain Matt zorgt er wel voor dat ze niet op de boot kunnen komen, want ze zijn in het echt niet zo lief als ze eruit zien.
We voeren de snelheid op en varen full speed door de mangrove, maken scherpe bochten en we genieten er van. Echt zo ontzettend cool, dit vergeet ik nooit meer! Voor we het weten is het uur al weer om, Captain Matt vertelt nog wat wetenswaardigheden over de Everglades tijdens het varen, we tippen hem bij het afstappen en zitten vervolgens met een adrenalinerush in de auto. Lekker de airco aan en een koud cola'tje erbij, hmmm.

Het is nu nog drie uur rijden naar Key Islamorada, onze volgende stop voor de komende twee nachten. Het is een lange rechte weg door de Everglades en er zijn veel wegwerkzaamheden onderweg, dus uiteindelijk zijn we rond 17.30 uur op Islamorada, ons hotel: The Postcard Inn.
Joël voelt zich niet zo heel lekker (slaaptekort?), dus ik blijf met hem even op de kamer. Marcel en Noah nemen een duik in één van de zwembaden. Het is een mooie kamer die we hebben, helemaal ingericht in nautische stijl.
We eten bij de Shula Burger op het resort een lekkere hamburger met patat en nemen voor Joël een hamburger en patat to go mee, hij eet dat lekker in de kamer op en het smaakt hem goed.

We gaan zo nog even een kijkje nemen op het resort, zoals het er nu naar uitziet is het erg groot en echt Amerikaans.
Sweet dreams everybody!