Dag 21 - Martha's Vineyard

Dag 21 - Martha's Vineyard

Somewhere beyond the sea

Somewhere waitin' for me

My lover stands on golden sands

And watches the ships that go sailin'

Somewhere beyond the sea

She's there watchin' for me

If I could fly like birds on high

Then straight to her arms, I'd go sailin'

(Bobby Darin / Beyond the sea)

Het waait en stormt hier vandaag dat het een lieve lust is, het is gelukkig wel gestopt met regenen.

Ons ontbijt vanmorgen was voortreffelijk, hier in onze B[e-38]B. De tafel wordt gedekt, er is voor koffie/thee en sap gezorgd en we krijgen toast met scrambled eggs en een sweet chili worstje, heerlijke yoghurt met banaan en huisgemaakte granola. Alles wat geserveerd wordt staat op een menukaartje genoteerd en met een gezellig praatje met Simon en Annabelle zou onze dag niet beter kunnen beginnen. We genieten ervan.

Na het ontbijt hebben we op de kamer nog even contact met de familie thuis en kijken we een deel van de F-1 race.

Voor vandaag hebben we het plan om de rest van het eiland, waar we gistermiddag niet aan toe kwamen, rond te rijden en te bekijken. Op de kamer ligt een map met handige suggesties, we maken er een foto van en de tips komen later vandaag nog heel goed van pas. Samen met een plattegrond van het eiland gaan we op pad en wordt het vast en zeker weer een leuke dag.

Als eerste willen we naar de Gay Head Lighthouse, één van de vijf vuurtorens hier op het eiland, en ook gelijk dé vuurtoren op Martha's Vineyard die overal op afgebeeld staat.

Als we er aan komen rijden zien we politieauto's met zwaailichten staan. Er blijkt een hardloopwedstrijd aan de gang te zijn, langs de weg staan toeschouwers te juichen en te klappen om de renners aan te moedigen.

Als we aan de agent uitleggen dat we voor de vuurtoren komen, mogen we doorrijden en de auto parkeren, als we maar wel op de hardlopers letten.

We parkeren de auto, lopen naar de vuurtoren en zien een politieagent luid juichen en klappen, ook hij vindt het leuk waarschijnlijk. Er is, voor een redelijk kleine wedstrijd, aardig wat politie op de been. Ze maken er een happening van.

De vuurtoren is erg mooi, we maken foto's en moeten oppassen dat onze telefoons niet wegwaaien.

Weer terug in de auto zien we nog steeds lopers binnen komen en wanneer we even later door de duinen rijden (met mooi uitzicht op de oceaan), komen de laatste lopers ons voorbij. Respect met deze windsnelheden…

Onze weg vervolgt zich naar Menemsha. Langs de weg zien we leuke kleine winkeltjes met antiek en galerieën en dan houdt de weg daar gewoon opeens op. Dat gebeurt natuurlijk op een eiland, dus we maken maar rechtomkeerd.

In de haven, met de toepasselijke naam Dutcher Dock, stappen we uit en lopen we een stukje over het strand. Even verderop wordt er vanaf het havenhoofd gevisd, wat met deze storm best een uitdaging moet zijn. We worden zowat gezandstraald, maar het is echt gaaf om hier zo te kunnen staan.

Bij Larsen's Fish Market halen we een lobster roll en een crab cake, verser dan dit krijg je het niet, zo direct uit de zee. Het is de lekkerste lobster roll die we ooit hebben gegeten en met uitzicht op de woeste oceaan genieten we vanuit de auto van onze lunch.

De hoofwegen hier op het eiland zijn eigenlijk heel simpel; je hebt de North Road, de South Road en daartussenin loopt, je verwacht het niet, de Middle Road. We nemen deze mooie Middle Road en vervolgen onze eilandtour door bossen en langs weilanden met mooie roodbruine koeien.

We passeren de leuke Field Gallery met vrolijke, bijzondere sculpturen in de tuin, nemen een kijkje bij de public library (een lidmaatschap is helemaal gratis, hoe laagdrempelig is dat?) en stappen naar binnen bij Ally's General Store, de oudste levensmiddelen/cadeauwinkel op het eiland uit 1858.

Inmiddels zijn we in Edgartown aangekomen en is het vloed geworden, resultaat is dat de stoep bij de haven overspoeld wordt door het zeewater en dat een deel dus onbegaanbaar is. Apart gezicht, de zee zoekt vanzelf z'n weg en houdt nergens rekening mee.

Als we even verderop parkeren om de Edgartown Lighthouse, naar wij denken vanuit de verte, te bekijken, zien we dat er een pad richting de vuurtoren loopt. Het eerste deel is smal, zanderig en loopt tussen hoge begroeiing door, het volgende deel is een smalle landtong die in de zee is aangelegd. Het water klotst met grote kracht tegen het pad aan en het lukt mij niet om helemaal droog over te komen. Heel toepasselijk doop ik dit pad dus het natte-voeten-pad.

Op dit punt stormt het echt heel erg, we lopen door het mulle zand richting de vuurtoren, kijken er rond, maken er foto's en hangen tegen de wind in. Op de terugweg naar de auto vinden we een houten boardwalk, zodat we niet door de hoge begroeiing hoeven te lopen. Wat een spektakel, zo met al dat natuurgeweld.

Aan het eind van de middag rijden we via Beach Road terug naar onze B[e-38]B, als we drie kitesurfers een show weg zien geven. Natuurlijk parkeren we de auto even en hebben we vanuit de auto eersterangs zicht. Ze maken dankbaar gebruik van deze windsnelheden en maken de mooiste moves waarbij ze geregeld hoog in de lucht vliegen, fantastisch!

's Avonds eten we heerlijk bij Salvatore's, een Italiaans restaurant niet zo heel ver bij de B[e-38]B vandaan.

En bij terugkomst vinden we in de kamer weer, net zoals gisteren, de kamer voor ons klaargemaakt. Deze keer staat er een schaal met een glazen stolp. Onder de stolp liggen twee zelfgebakken zandkoekjes en een handgeschreven kaartje met de weersverwachting voor morgen en 'Safe travels'.

Morgen reizen we namelijk verder naar onze laatste stop van onze prachtige reis; Cape Cod.

De ferry overtocht is in ieder geval gereserveerd.