Dag 3: San Francisco

Zondag 24 juli 2016
Dag 3: San Francisco

Let’s rock, everybody let’s rock
Everybody in the whole cell block, was dancing to the jail house rock……
(Elvis Presley)

Drie maanden geleden kocht ik al de kaartjes voor Alcatraz, want als je daar tot op het laatste moment mee wacht, dan vis je achter het spreekwoordelijke net. Toen leek het nog zo ver weg, maar voor vandaag staat onze ‘tour of the rock’ gepland.
Via internet lees ik alleen maar positieve berichten en dat het indrukwekkend schijnt te zijn.

We zijn allemaal aan de vroege kant wakker en Marcel en Noah halen bij Starbucks op de hoek (dankjewel voor de tip Joël) een heerlijk ontbijt, wat we op de kamer opeten.
Ik upload in de lobby het verslag van gisteren, Marcel chat nog wat via FB met het thuisfront en we bellen via Whatsapp nog even met mijn ouders. Vanuit de kamer bellen we later nog even met Thea en zo is iedereen weer bijgepraat. Het is altijd even rekenen hoe laat het in Nederland is, zodat we niemand uit z’n bed bellen…….

Rond negen uur nemen we voor het hotel een taxi richting de pier vanaf waar de Alcatraz Cruise vertrekt: Pier 33.
Onze taxichauffeur is een aardige man en legt ons uit dat het verkeer, ondanks dat het zondag is, nu nog rustig is maar later op de dag flink druk kan worden. Binnen no time en voor een prijs niet veel hoger dan dat we voor vier buskaartjes kwijt geweest zouden zijn, stappen we uit bij Pier 33.
We zijn ruim op tijd, onze boot vertrekt pas om 11.00 uur.
We kijken wat rond bij een maquette van Alcatraz, eten en drinken nog even wat (er mag op het eiland alleen water meegenomen worden en niet gegeten worden) en voor we het weten zitten we op de boot.
We nemen wat foto’s buiten op het dek met Alcatraz Island op de achtergrond, je kunt op de foto aan mijn haar zien hoe hard de wind waait. Ik denk dat ik er maar een traditie van maak om tijdens onze Amerika vakanties minimaal één keer met een verwaaide coupe op de foto te staan (zie mijn foto van drie jaar geleden bij het vrijheidsbeeld in New York, het haar van Lady Liberty zat op dat moment beter dan het mijne).

Bij aankomst volgt de enige verplichte uitleg van de dag: een vrouwelijke park ranger legt op een leuke manier alle do’s and dont’s uit, helemaal duidelijk.
Vervolgens is het een klim omhoog zoals wij wel herinneren van onze vakanties op Le Merle Roux, een echte kuitenbijter. Met een aantal uithijgmomenten tussendoor komen we uiteindelijk boven.
Hier nemen we onze audio tours en begint onze rondleiding in het cellenblok.
De Engelse audiotour is ingesproken door een aantal originele Alcatraz gevangenenbewaarders en gevangenen. Er zijn audiotours in allerlei talen beschikbaar, ook in het good old Dutch.
Wat volgt is een rondleiding door het cellenblok met verhalen en achtergrondgeluiden via de audiotour, waardoor het op sommige momenten net lijkt alsof je middenin het gevangenisleven van destijds staat. Erg indrukwekkend en interessant.
Beroemden namen zoals Al Capone passeren de revue en de quote die ik aan het begin van de tour lees, zegt genoeg:
Break the rules and you go to prison
Break the prison rules and you go to Alcatraz

Halverwege de tour komen we buiten met een prachtig uitzicht over de skyline van San Francisco.
We maken foto’s en Facetimen met mijn ouders en Jennifer en Melissa vanuit Orlando. Zo speciaal dat we onze ervaring op die manier een beetje met ze kunnen delen.
Het waait er ontzettend (getuige mijn coupe windhoos) en als je niet goed oplet, waait de fotocamera of telefoon zo uit je handen.
We vervolgen onze tour en eindigen uiteindelijk in de dining hall, waar alle gevangenen vroeger aten. Je kunt je het haast niet voorstellen dat op deze plek honderden mannen vroeger drie keer per dag aten en met behulp van de audio tour wordt het heel realistisch. Om stil van te worden.

Nadat we onze audio tour hebben ingeleverd, lopen we op ons gemak weer naar beneden (makkelijker dan de klim naar boven) en wachten op een bankje aan het water op de boot die ons terug zal brengen naar ons vrije leven aan de andere kant van het water in San Francisco.
Rond 14.45 uur staan we weer op het vaste land en zijn we hongerig. We besluiten daarom een late lunch te eten bij Della Rosa, waar we gisteravond ook aten.
We vragen de taxichauffeur ons er naar toe te brengen. Wederom een aardige man, maar met ADHD in het kwadraat. Hij vertelt ons veel over San Francisco en zet ons af bij Yerba Buena Lane waar ‘ons’ restaurant aan zit.
We delen twee overheerlijke pizza’s, lopen op de terugweg nog even langs de ATM (pinautomaat) want de portemonnee is leeg en halen nog wat te drinken voor op de kamer.
Aldaar aangekomen relaxen we wat, stort ik in een diepe power nap en internetten Marcel en Noah wat vanuit de lobby.
Omdat de late lunch niet genoeg bodem biedt voor de rest van de avond halen de mannen rond 18.30 uur nog een broodje bij (speciaal voor Carolien, hahaha)…..de Subway. Het smaakt ons goed.
We gaan ons klaarmaken voor morgen; koffers inpakken, morgenochtend uitchecken en richting het vliegveld om onze huurauto op te halen.
In loop van de ochtend beginnen we aan de rit langs één van de mooiste kustroutes ter wereld: de Highway 1 richting Monterey.
To be continued!

Temperatuur: 18 graden
Weersomstandigheden: wind, wind, wind en zon