Dag 18: Bryce Canyon

Maandag 8 augustus 2016
Dag 18: Bryce Canyon

Well life on the farm is kinda laid back
Ain't much an old country boy like me can't hack
It's early to rise, early in the sack
I thank God I'm a country boy

Well a simple kinda life never did me no harm
A raisin' me a family and workin' on a farm
My days are all filled with an easy country charm
Thank God I'm a country boy

Well I got me a fine wife I got me an ole fiddle
When the sun's comin' up I got cakes on the griddle
Life ain't nothin' but a funny funny riddle
Thank God I'm a country boy
(John Denver)

“Nu weet ik waar dit dorpje mij aan doet denken”, zegt Marcel vanmiddag…..”Het is hier net Slagharen!” Ik lig helemaal in een deuk, en als je de foto hieronder ziet dan begrijp je wat we bedoelen. De songtekst Thank God I’m a country boy vond ik dus wel toepasselijk.

In dit hotel is er een gratis ontbijt inbegrepen, dus wij begonnen de dag vanmorgen bij het ontbijtbuffet. Er is voor elk wat wils en het zorgt ervoor dat je Bryce Canyon in gaat met een goed gevulde maag.
Rond half tien rijden we naar het park, waar we gebruik kunnen maken van onze parkenpas. We krijgen een plattegrond, parkeren even bij het visitor center om er een blik op te werpen en weten daarna hoe we willen rijden.
Onze eerste stop is Inspiration Point en hier maken we kennis met de pracht van dit park: terracotta hoodoo’s (smalle, hoge rotsen) in allerlei kleurschakeringen, zover je oog reikt. Prachtig en erg indrukwekkend. De zon schijnt heerlijk en er waait een lekkere bries, perfect weer.
Via wat kleinere uitkijkpunten rijden we heuvelopwaarts en iedere keer worden we getrakteerd op een andere blik.
Bij de ingang werden we al gewaarschuwd voor wegwerkzaamheden in het park, en één van de wegen richting een groot uitkijkpunt blijkt afgesloten te zijn. Erg jammer, maar niets aan te doen.
Naarmate we hoger komen blijken er echter nog twee punten afgesloten te zijn. Als wij de parkenpas niet hadden gehad, hadden we ons wel een beetje bekocht gevoeld. Ondanks dat genieten we van de punten die wel bereikbaar zijn en verbazen we ons erover dat dit weer een heel ander landschap is dan we in de andere parken tijdens deze reis hebben gezien.
De route eindigt bij Rainbow Point, het hoogste punt dat bereikt kan worden. Wij keren hier om en hebben bergopwaarts dus al alle punten bekeken. Maar goed ook, want tijdens het naar beneden rijden zien we dat een aantal parkeerplaatsen vol is en er staan park rangers driftig armbewegingen te maken, om duidelijk te maken dat mensen door moeten rijden. Wij zijn er gelukkig al geweest en rijden door.

Beneden, tegenover het visitor center, zit de Bryce Canyon Lodge, een hotel / lodge / restaurant waar de tijd enigszins stil heeft gestaan. De inrichting is helemaal in houten blokhutstijl, het personeel is wat ouder dan je gemiddeld tegenkomt en de lodges hebben bijvoorbeeld ook geen tv (want, zo staat bij de receptie vermeld: we have games at the reception). Niet echt meer van deze tijd, maar het ziet er wel leuk uit en ik heb gelezen dat je er lekker kunt eten. Dat doen wij dus ook.
We worden bediend door een blonde dame met kauwgom in haar mond, ze is vriendelijk en voor we het weten staat ons eten voor ons neus. Porties weer zo groot, dat we er zelfs als avondmaaltijd teveel aan zouden hebben, maar het smaakt allemaal heerlijk.
We betalen de rekening en lopen naar de auto, het is inmiddels half twee. Marcel en ik willen graag nog even een kijkje nemen in dit ‘Slagharen van Utah’, Joël en Noah gaan liever naar het hotel. We zetten de heren dus af en rijden terug naar Bryce Canyon City, wat schuin tegenover ons hotel ligt.
Je merkt dat dit hele gebied beheerd wordt door één familie, veel winkeltjes bieden dezelfde producten aan en hebben allemaal dezelfde Country & Western aankleding. Het is echt een dorpje dat is opgezet voor de toeristen, het ziet er allemaal wel leuk uit.
We winkelen wat en zijn uiteindelijk een uurtje later ook in het hotel. Daar relaxen we wat en ik doe lekker even mijn ogen dicht.
Omdat we eigenlijk tijdens de lunch al een grote maaltijd hebben gegeten, besluiten we vanavond een broodje bij de Subway te eten. Na het eten halen we nog een ijsje in het dorp en sluiten we daarmee weer een leuke dag lekker in het avondzonnetje af.
Morgen rijden we verder naar Springdale, waar we naar Zion gaan. Daarover morgen meer…….

Temperatuur: 23 graden
Weersomstandigheden: zonnig, droog en een lekker briesje