Dag 10: Whistler

Look for the bare necessities
The simple bare necessities
Forget about your worries and your strife.
I mean the bare necessities
Of mother natures recipies
that bring the bare necessities to life.
(The Bear Necessities, Jungle Book)

Vandaag hebben we onze eerste beer in het wild gespot, toen we in de stoeltjeslift bovenop Blackcomb Mountain naar beneden zoefden.
Maar, laat ik bij het begin beginnen:

Vanmorgen lekker zonder wekker wakker geworden en rond 9.30 naar beneden voor het ontbijt, dat bij ons verblijf zit inbegrepen (leuk zo'n verrassing, we wisten het niet).
En het is niet zo maar een ontbijtbuffet, maar er kan gekozen worden uit allerlei gerechten van de ontbijtkaart. Ik laat het mij smaken met pancakes met blueberry jam, Noah kiest twee eieren 'sunny side up' met toast en Marcel gaat voor een omelet met spinazie, toast en een schaaltje vers fruit. Delicious!

Met een goed ontbijt achter onze kiezen stappen we niet veel later in het shuttle busje dat ons vanuit het hotel naar downtown Whistler brengt, omdat we vandaag met de Whistler Gondola de Whistler Mountain op willen en met de peak-to-peak gondola van Whistler Mountain naar Blackcomb Mountain willen gaan.
We worden keurig afgezet, nadat we van de vriendelijke chauffeur instructies hebben gekregen waar we weer opgehaald kunnen worden.
In het busje praten we nog wat met wat Canadezen die ook in de Nita Lake Lodge verblijven. De mensen zijn hier echt ontzettend vriendelijk.
Bij het uitstappen wensen we ze een fijne dag en lopen we richting de gondels.
De tickets worden gekocht, we sluiten aan de in rij voor de gondel en nadat we langzaam maar zeker vooraan in de rij staan, stappen we in de Whistler Village Gondola en kan dit avontuur in de bergen beginnen.
We kijken onze ogen uit en binnen ongeveer 35 minuten zijn we over de boomtoppen en over grote hoogtes aangekomen bij de Roundhouse Lodge, vanuit waar we o.a. de Peak-to-peak naar Blackcomb Mountain kunnen nemen.
Er ligt hier sneeuw, dus Noah grijpt z'n kans en maakt een mooie sneeuwbal. Raar gevoel, zo midden in de sneeuw te staan, hartje zomer!
We kijken er nog wat rond, het is niet zo druk vandaag (of althans, dat vinden wij) en stappen in de gondel naar de tegenovergelegen Blackcomb Mountain. We delen de gondel met een gepensioneerd stel uit Ontario en twee mountain bikers uit Australië (heerlijk, dat Australische accent). Tijdens de 15 minuten durende tocht hebben we een leuk gesprekje, zo leuk om zoveel mensen van verschillende nationaliteiten te spreken!
Aan de overkant kijken we op Blackcomb ook wat rond, eten we wat en lukt het ons via Whatsapp even kort contact met m'n ouders te hebben.
Normaliter is er ook een aantal stoeltjesliften open om op verschillende plekken te komen, alleen vandaag is er maar één tochtje open; de Solar Coaster Express stoeltjeslift. Kicken zeg! Ook nu maar weer goed dat we geen hoogtevrees hebben.
En opeens: Ja! In het veld beneden ons staat een zwarte beer lekker te grazen in het gras. We schieten op goed geluk wat foto's en genieten van dit bijzondere moment.
Omdat het niet zo druk is, mogen we bij het eindpunt blijven zitten en gaan we weer naar boven, waarbij het wel lijkt of de beer op ons heeft gewacht, want hij zit er nog steeds.
Wat was dit een leuk ritje zeg!
Weer boven aangekomen wil Marcel graag nog een stukje hogerop lopen en halen Noah en ik een heerlijk ijsje. Vanaf een bankje genieten we nog even van het mooie uitzicht, nemen we de peak-to-peak terug naar Whistler Mountain en stappen daar weer over op de Whistler Village Gondola, die ons weer met beide benen op aarde zet.
Whistler is een leuk stadje, morgen maar eens winkelen hier. We lopen het gepensioneerde stel uit Ontario nog tegen het lijf, ook zij hebben een leuke dag gehad. Nice to meet you and have a great stay!

Terug bij de ophaalplaats van de shuttle bus komt deze toevallig net aanrijden, we hebben mazzel! De, wederom vriendelijke, chauffeur brengt ons binnen no-time terug bij de lodge, we halen een lekkere brownie en trekken ons even terug op de kamer. Het is inmiddels 16 uur.
We hebben nog contact met Joël ("Hé, moet jij niet in bed liggen?", zegt Noah, omdat het thuis 1 uur 's nachts is hahaha), fijn hem even gesproken te hebben.

Even na zessen bel ik met Creekbread, een restaurant op 300 meter van het hotel. Ja hoor, ze hebben nog een tafel voor drie en twintig minuten later zitten we aan tafel. Wat een leuke tent is dit zeg!
Ze serveren er allerlei heerlijke steenoven pizza's en onze keuze valt vanavond op een pizza met champignons, een halve Pemberton potato pie (met aardappel, rozemarijn, spinazie & mozzarella) en een halfje van de specialiteit van de dag: een pizza al carne (met gehakt, groene paprika en venkel). We delen de pizza's en hebben het goed ingeschat; we zitten na het eten lekker vol en lopen voldaan weer terug naar de lodge.

Daarna is het lekker relaxen in de kamer, wordt er wat gebadderd en schrijf ik het verslag.
Wat een heerlijke vakantie, we genieten met volle teugen!