Dag 22: Vancouver

Monday, Monday, so good to me,
Monday morning, it was all I hoped it would be.
Oh, Monday morning, Monday morning couldn't guarantee
That Monday evening you would still be here with me.

Monday, Monday, can't trust that day;
Monday, Monday, sometimes it just turns out that way.
Oh, Monday morning, you gave me no warning of what was to be.
Oh, Monday, Monday, how could you leave and not take me?
(Monday, Monday, The Mamas And The Papas)

Capilano Suspension Bridge Park, dat is onze bestemming vandaag; gelegen in North-Vancouver is dit een park dat al sinds 1889 bestaat, waar je verschillende activiteiten kunt doen. De belangrijkste en bekendste is toch wel de Capilano Suspension Bridge, een hangbrug met een lengte van 137 meter, op een hoogte van 70 meter boven de Capilano River. Verder kun je de cliffwalk doen (een looppad hangend aan de rotswand hoog boven de Capilano Canyon) en het Treetops Adventure (zeven hangbruggen door de hoge groene bomen op een hoogte van 30 meter. Het bos bekeken vanuit het perspectief van een eekhoorn, zoals het zo mooi omschreven wordt).
We kopen de kaartjes voor het park bij de receptie van ons hotel en lopen binnen tien minuten naar de opstapplaats van de gratis shuttlebus naar het park. We hebben geluk, de bus komt bijna direct aan rijden als wij net op de halte staan.
Na diverse stops zijn we binnen een half uur bij het park en kunnen we, omdat we de kaartjes al gekocht hebben, via de express lane naar binnen.
Even een plattegrondje pakken en we kunnen in de rij voor de brug. Het loopt lekker door en het hele pad ligt lekker in de schaduw, we kunnen al snel de wiebelende brug op stappen.
Geweldig, wij houden er wel van! Langzaam lopen we over de wiebelende hangburg, vaak even de rand vasthoudend om niet om te vallen. Geregeld komen we mensen tegen bij wie de angst in hun gezicht is af te lezen, maar er kan niets gebeuren want ook hier is het safety first en voelt de brug, ondanks de wiebelingen, reuze solide aan.
Aan de overkant drinken we lekker wat en lopen we naar het pad voor de tocht via de boomtoppen. Het groen is prachtig, de bomen imposant, de schaduw lekker koel op deze warme dag en het hele park is supermooi onderhouden.
We schieten mooie foto's en genieten van dit unieke plekje.
We sluiten ons bezoek af met de Cliffwalk, hoog boven de Capilano Canyon. Ook nu maar weer goed dat we geen hoogtevrees hebben :-)
Met de shuttlebus gaan we vervolgens weer terug naar het hotel en sluiten deze ontzettend leuke middag af, met de foto's genieten we nog even na.

We relaxen wat in de kamer en zoeken een restaurant uit voor vanavond; het wordt Joey Burrard, op ongeveer tien minuutjes lopen vanaf het hotel. Ik bel om te reserveren, spel mijn achternaam en voor 19.00 uur staat onze reservering.
Even voordat we willen vertrekken naar het restaurant gaat de telefoon in de kamer, wie kan dat dan zijn? Het is Darcy!
Ze was benieuwd of we een leuke dag hebben gehad, wat we vonden van Capilano en ze belde om te zeggen hoe leuk ze het gisteren vond en dat het voor haar voelde alsof we elkaar al heel lang kennen. Nou, dat is wederzijds! We kletsen gezellig wat en spreken af dat we haar morgenavond nog even bellen om gedag te zeggen.

De keuze voor het restaurant is er weer één uit de rij met goede beslissingen, we eten er overheerlijk.
Marcel neemt een NY steak, Noah een huisgemaakte hamburger met frites en ik een California Chicken op een broodje met Caesar Salad erbij.
We smullen ervan......en als we weggaan reserveren we voor morgenavond ook gelijk. Onze laatste avond van deze prachtige reis willen we op een goede manier afsluiten. See you tomorrow then!