Dag 17, van Rapid City naar Badlands

All we hear is radio ga ga
Radio goo goo
Radio ga ga
All we hear is radio ga ga
Radio blah blah
Radio, what's new?
Radio, someone still loves you
(Queen / Radio Ga Ga)

Gelukkig geen radiostilte van onze kant, want er is hier wifi, weliswaar erg traag maar goed genoeg om onze dagelijkse belevenissen via de digitale kanalen overzees te sturen.

Vanmorgen nemen we afscheid van Rapid City en het fijne hotel Alex Johnson. We ontbijten eerst lekker bij Tally’s Silver Spoon en stappen daarna in onze volgeladen huurauto, op naar ons volgende stekje: Badlands Interior.
We doen eerst nog wat boodschappen, want in Badlands National Park overnachten wij middenin het park en zijn er heel weinig voorzieningen in de buurt. De broodjes, kaas, vleeswaren, yoghurtjes, fruit (en ook wat minder gezonde versnaperingen) worden dus ingeslagen en ‘we’re good to go!’

De rit is vandaag maar kort, binnen nog geen anderhalf uur rijden wij via een weg waar je haast geen kip ziet (maar met prachtige uitzichten) naar de Cedar Pass entrance van het Badlands NP. We laten onze parkenpas zien, krijgen een plattegrond en bijbehorend krantje van de vriendelijke ranger in het hokje en voor we het weten zijn we bij de Cedar Pass Lodge, onze overnachtingsplek voor twee nachten. Omdat we te vroeg zijn om al in te checken, rijden we nog wat verder door naar het visitors center, kijken we daar wat rond bij de interessante info over de duizenden jaren dat dit park al oud is en bekijken we een mooie film over de flora, fauna en vroegere bewoners van Badlands.

Rond 16 uur checken we in en rijden we naar onze cabin. Wow (hartjes, hartjes, hartjes)!
We hebben een prachtig houten huisje met veranda en bij binnenkomst zijn we verkocht: het hele huisje en alle meubelen zijn gemaakt van hout van naaldbomen uit de nabijgelegen Black Hills en de accessoires zijn allemaal gericht op het Indianenstam Lakota dat hier leeft.
Tel daarbij het uitzicht vanaf de veranda over de Badlands op en je begrijpt misschien dat het hier fantastisch is.

’s Middags kaarten Noah en ik een paar potjes en de broodjes die we eerder vandaag uit Rapid City meenamen smaken ons ’s avonds erg goed.
Om 20.30 uur is er in het amphitheater even verderop een presentatie door een ranger, en aansluitend kun je via een telescoop naar de sterren kijken. Marcel en ik nemen een kijkje, maar omdat we lekgeprikt worden door de muggen (en ook omdat de presentatie niet zo bijster interessant is) besluiten we voortijdig terug naar ons huisje terug te gaan.
Met de geluiden die door het openstaande raam naast mij komen van de krekels op de achtergrond (gelukkig zitten er overal goede horren), schrijf ik m’n verslagje en sluiten we ook deze leuke dag weer af.