Dag 6: van Vancouver naar Harrison Hot Springs

Und am Ende der Strasse steht ein Haus am See
Orangenbaumblätter liegen auf dem Weg.
Ich hab 20 Kinder meine Frau ist schön
Alle kommen vorbei ich brauch nie rauszugehen.
(Haus am See, Peter Fox)

We eindigen deze zaterdag bij een Duitser in Canada, jammer dat Joël er niet bij is, want dan had hij op z'n beste Duits eten kunnen bestellen :-)
Maar daarover straks meer.....

We pakten vanmorgen na een 'good nights rest' onze koffers in Vancouver en reden naar Wick's Café, een tentje waarover Marcel op Yelp had gelezen dat je er lekker kunt ontbijten. Midden in een woonwijk op een klein winkelpleintje met alleen maar locals, het is dat we erover lazen, anders hadden we hier nooit gekomen.
We ontbijten er heerlijk. Ik kies een croissant met jam en een cinnamon bun (die we uiteindelijk delen, want het is veel te veel), Noah neemt een breakfast bagel met ei en kaas en kaas croissant en Marcel neemt ook een breakfast bagel met een café americano. Heerlijk!
Als we klaar zijn met ontbijten rijden we naar onze vrienden van Safeway, een supermarktketen waar we vorig jaar altijd onze boodschappen deden.
We kopen er een piepschuimen koelbox, broodjes en beleg voor de lunch en wat appels en al snel zitten we weer in de auto met een goedgevulde koelbox voor onderweg. Hier gaan we de rest van de vakantie nog veel gebruik van maken, echt super handig.

We hoeven vandaag maar een korte rit te maken naar Harrison Hot Springs, op ongeveer 1,5 uur rijden van Vancouver. De rit is erg mooi en leidt ons langs de Fraser River naar onze eindbestemming vandaag.
Het landschap doet ons alle drie denken aan onze vakanties in Frankrijk, het is net alsof we weer langs de Rhône rijden.
Vlak voordat we Harrison Hot Springs in rijden staat er een welkomstbord met een zgn. Sasquatch. De receptioniste van ons hotel vertelt later dat er van deze Sasquatch (Bigfoot) wordt gezegd dat deze hier in de omgeving leeft, het is een mythe waar het kleine stadje commercieel slim op inspringt.
Afijn, we nemen bij het welkomstbord wat leuke foto's en rijden richting het Harrison Beach Hotel, onze plek voor de komende nacht.
Er wordt hier o.a. dit weekend het Harrison Arts Festival gehouden, dus het in een gezellige drukte op de boulevard vlak voor ons hotel met muziek, kunst en optredens.
We checken in, praten een tijdje met de receptioniste en zijn erg blij met onze prachtige kamer met lakeview. Wat een plaatje!
's Middags maken Marcel en ik een wandeling langs alle kraampjes langs de boulevard en maken een reservering om 's avonds bij de beneden buurman te gaan eten; een Duits restaurant genaamd Blackforest Restaurant.
Ik doe de was (ook dat gaat gewoon door tijdens de vakantie) en om 19 uur zitten we aan een heerlijke Deutsche wiener schnitzel mit kartoffeln und für Noah pommes. Heerlijk.
De serveerster vraagt of we Duits praten en als we 'ein bischen' antwoorden, legt ze de hele menukaart in het Duits uit :-)
We schakelen toch maar weer op het Engels over en Noah bedankt keurig met Danke schön.
Na het eten maken Noah en Marcel nog een wandelingetje langs de boulevard en daarmee komt er een einde aan weer een leuke dag.
Misschien laten we vannacht de gordijnen wel open, want wie wil er nu niet wakker worden met uitzicht over een prachtig meer omringd door (besneeuwde) bergtoppen?

Good night, sleep tight, don't let the bed bugs bite!

Weer: zonnig, 25 graden en een flinke wind.
Hotel: Harrison Beach Hotel