Dag 2: Toronto
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid & Marcel
11 Juli 2017 | Canada, Toronto
Anthony works in the grocery store
Savin' his pennies for someday
Mama Leone left a note on the door
She said
"Sonny, move out to the country"
Workin' too hard can give me
A heart attack (ack)
You oughta know by now (oughta know)
Who needs a house out in Hackensack?
Is that what you get with your money?
It seems such a waste of time
If that's what it's all about
If that's movin' up then I'm movin' out
(Anthony's song, Billy Joel)
Wij waren vanmorgen ook 'moving out'......
Sinds gisteravond werkte het toilet in onze hotelkamer al niet goed, er kwam keurig een meneer van maintenance langs en er volgden excuses van de receptiemedewerker, maar toch mocht het niet baten. Daarom vanmorgen maar weer gebeld en er werd ons aangeboden naar een andere kamer over te stappen. Alles keurig opgelost.
Binnen tien minuten hadden we de spullen ingepakt, stond er een medewerker met de nieuwe room keys voor de deur en verhuisden we van de 6e naar de 14e verdieping. Een prima kamer, we zijn tevreden.
Voor de interne verhuizing hebben Marcel en Noah al een lekker ontbijt bij Loblaws gehaald. Ik begin de dag even rustig omdat een griepje mij al een paar dagen dwars zit. Paracetamol doet echter wonderen, ik kan er weer even tegenaan.
Even na tienen lopen we naar beneden en knopen we een leuk gesprek aan met de conciërge van ons hotel, een wat oudere Engelse man.
We willen vandaag naar de CN Tower en hij vertelt ons dat we bij hem alvast kaartjes kunnen kopen, zodat we ter plekke niet in de rij voor de kassa hoeven te gaan staan. Op drukke dagen kan de wachttijd in de middag wel tot drie uur (!) oplopen. Je raadt dus al voor welke optie wij kozen......
We lopen naar het dichtbij gelegen metrostation, kopen tokens voor de metro (een soort kleine muntjes) en al snel zitten we in de metro van Toronto op weg naar Union Station. Vanaf daar is het nog een klein kwartiertje lopen.
Het is lekker weer, de zon schijnt, er staat een lekker briesje en de Engelse heer in het hotel had gelijk; er staat een lange rij voor de kassa. Wij mogen echter naar een andere deur, ruilen onze vouchers om voor echte kaartjes en sluiten ons aan in de rij á la de Efteling (tralalala lalalalala, dat liedje krijg je voorlopig niet meer uit je hoofd). Het loopt gestaag door, ik blijf soms even onder de airco staan omdat er een koortsige hot flash omhoog komt. Maar weer even een paracetamolletje.......
Met de lift worden we binnen 58 seconden en met een vaart van 22 km. per uur via de buitenkant van de toren naar boven gezoefd, geweldig! Inclusief glazen panelen in de vloer, maar goed dat we geen last van hoogtevrees hebben.
Het uitzicht boven is prachtig, een niveau lager kun je ook nog naar buiten, alhoewel daar een hekwerk omheen zit.
Ook hier een glass floor, kicken! Gek wat je brein dan met je doet op het moment dat je erop stapt.
We worden met dezelfde lift weer naar beneden gezoefd, Noah koopt in de giftshop nog een kleine mooie replica van de toren als aandenken en perst een muntje in de machine.
Wanneer we weer buiten lopen wordt ons oog getrokken naar de overkant van de straat waar een soort spoorwegmuseum is, we besluiten even te gaan kijken. Het ziet er leuk uit en aan onze rechterhand zien we een gebouw waarop staat 'The Rec Room, eats & entertainment'.
Onze nieuwsgierigheid leidt ons naar binnen en het blijkt een arcade hall te zijn, net twee weken geleden geopend, waar je ouderwetse arcade spelletjes kunt spelen en in groepsverband nog veel meer dingen kunt doen (lasergamen, allerlei virtual reality games etc).
De spellen kunnen gespeeld worden d.m.v. een armband waar je tegoed op kunt zetten. Noah koopt er één en wat dan volgt is een dikke anderhalf uur vol met pret. Hij racet, basketbalt, air hockeyt en schiet dat het een lieve lust is. Als klap op de vuurpijl doet hij een race tegen één van de medewerkers in een racestoel waarin de werkelijkheid wordt nagebootst, inclusief bewegingen en hobbels en bobbels.
Ze geeft hem na de race een high five en zegt: "well done Noah, I hope you enjoyed your free ride". Er zijn geen credits van zijn armband afgeschreven, waarschijnlijk omdat hij op dat moment als enige in de rij stond. Super aardig!
Er worden dus nog wat spellen gespeeld om het tegoed op te maken en met de punten die hij verdiend heeft 'koopt' Noah nog een klein cadeautje in de winkel. Wat een superleuke plek is dit zeg!
De griep speelt mij inmiddels weer parten, dus we besluiten een taxi terug naar het hotel te nemen, daar wat te relaxen en er 's avonds nog even op uit te trekken. Ons plan is dan wat te eten en naar het Yonge / Dundas Square te gaan, dit wordt ook wel de mini Times Square genoemd.
Als ik echter rond 18.30 uur wakker word heb ik al snel door dat dat 'm voor mij niet gaat worden vanavond. Jammer, maar ik ben liever morgen weer van de partij, dan dat ik nu de boel ga forceren.
Marcel en Noah trekken er dus met z'n tweeën op uit en ik blijf in de hotelkamer, de mannen beloven iets te eten voor mij mee terug te nemen.
Onze tweede dag in Toronto zit er op, wat een leuke stad is dit zeg!
Weer: zonnig, verkoelend briesje, 25 graden
Savin' his pennies for someday
Mama Leone left a note on the door
She said
"Sonny, move out to the country"
Workin' too hard can give me
A heart attack (ack)
You oughta know by now (oughta know)
Who needs a house out in Hackensack?
Is that what you get with your money?
It seems such a waste of time
If that's what it's all about
If that's movin' up then I'm movin' out
(Anthony's song, Billy Joel)
Wij waren vanmorgen ook 'moving out'......
Sinds gisteravond werkte het toilet in onze hotelkamer al niet goed, er kwam keurig een meneer van maintenance langs en er volgden excuses van de receptiemedewerker, maar toch mocht het niet baten. Daarom vanmorgen maar weer gebeld en er werd ons aangeboden naar een andere kamer over te stappen. Alles keurig opgelost.
Binnen tien minuten hadden we de spullen ingepakt, stond er een medewerker met de nieuwe room keys voor de deur en verhuisden we van de 6e naar de 14e verdieping. Een prima kamer, we zijn tevreden.
Voor de interne verhuizing hebben Marcel en Noah al een lekker ontbijt bij Loblaws gehaald. Ik begin de dag even rustig omdat een griepje mij al een paar dagen dwars zit. Paracetamol doet echter wonderen, ik kan er weer even tegenaan.
Even na tienen lopen we naar beneden en knopen we een leuk gesprek aan met de conciërge van ons hotel, een wat oudere Engelse man.
We willen vandaag naar de CN Tower en hij vertelt ons dat we bij hem alvast kaartjes kunnen kopen, zodat we ter plekke niet in de rij voor de kassa hoeven te gaan staan. Op drukke dagen kan de wachttijd in de middag wel tot drie uur (!) oplopen. Je raadt dus al voor welke optie wij kozen......
We lopen naar het dichtbij gelegen metrostation, kopen tokens voor de metro (een soort kleine muntjes) en al snel zitten we in de metro van Toronto op weg naar Union Station. Vanaf daar is het nog een klein kwartiertje lopen.
Het is lekker weer, de zon schijnt, er staat een lekker briesje en de Engelse heer in het hotel had gelijk; er staat een lange rij voor de kassa. Wij mogen echter naar een andere deur, ruilen onze vouchers om voor echte kaartjes en sluiten ons aan in de rij á la de Efteling (tralalala lalalalala, dat liedje krijg je voorlopig niet meer uit je hoofd). Het loopt gestaag door, ik blijf soms even onder de airco staan omdat er een koortsige hot flash omhoog komt. Maar weer even een paracetamolletje.......
Met de lift worden we binnen 58 seconden en met een vaart van 22 km. per uur via de buitenkant van de toren naar boven gezoefd, geweldig! Inclusief glazen panelen in de vloer, maar goed dat we geen last van hoogtevrees hebben.
Het uitzicht boven is prachtig, een niveau lager kun je ook nog naar buiten, alhoewel daar een hekwerk omheen zit.
Ook hier een glass floor, kicken! Gek wat je brein dan met je doet op het moment dat je erop stapt.
We worden met dezelfde lift weer naar beneden gezoefd, Noah koopt in de giftshop nog een kleine mooie replica van de toren als aandenken en perst een muntje in de machine.
Wanneer we weer buiten lopen wordt ons oog getrokken naar de overkant van de straat waar een soort spoorwegmuseum is, we besluiten even te gaan kijken. Het ziet er leuk uit en aan onze rechterhand zien we een gebouw waarop staat 'The Rec Room, eats & entertainment'.
Onze nieuwsgierigheid leidt ons naar binnen en het blijkt een arcade hall te zijn, net twee weken geleden geopend, waar je ouderwetse arcade spelletjes kunt spelen en in groepsverband nog veel meer dingen kunt doen (lasergamen, allerlei virtual reality games etc).
De spellen kunnen gespeeld worden d.m.v. een armband waar je tegoed op kunt zetten. Noah koopt er één en wat dan volgt is een dikke anderhalf uur vol met pret. Hij racet, basketbalt, air hockeyt en schiet dat het een lieve lust is. Als klap op de vuurpijl doet hij een race tegen één van de medewerkers in een racestoel waarin de werkelijkheid wordt nagebootst, inclusief bewegingen en hobbels en bobbels.
Ze geeft hem na de race een high five en zegt: "well done Noah, I hope you enjoyed your free ride". Er zijn geen credits van zijn armband afgeschreven, waarschijnlijk omdat hij op dat moment als enige in de rij stond. Super aardig!
Er worden dus nog wat spellen gespeeld om het tegoed op te maken en met de punten die hij verdiend heeft 'koopt' Noah nog een klein cadeautje in de winkel. Wat een superleuke plek is dit zeg!
De griep speelt mij inmiddels weer parten, dus we besluiten een taxi terug naar het hotel te nemen, daar wat te relaxen en er 's avonds nog even op uit te trekken. Ons plan is dan wat te eten en naar het Yonge / Dundas Square te gaan, dit wordt ook wel de mini Times Square genoemd.
Als ik echter rond 18.30 uur wakker word heb ik al snel door dat dat 'm voor mij niet gaat worden vanavond. Jammer, maar ik ben liever morgen weer van de partij, dan dat ik nu de boel ga forceren.
Marcel en Noah trekken er dus met z'n tweeën op uit en ik blijf in de hotelkamer, de mannen beloven iets te eten voor mij mee terug te nemen.
Onze tweede dag in Toronto zit er op, wat een leuke stad is dit zeg!
Weer: zonnig, verkoelend briesje, 25 graden
-
12 Juli 2017 - 16:24
Marcel:
Sorry voor de gedraaide foto's maar het systeem werkt ff niet mee -
12 Juli 2017 - 20:59
Carolien:
Leuk om jullie verhalen weer te lezen. Jammer dat Astrid zich niet lekker voelt.
Hopelijk morgen weer beter.
Willen jullie Alys ook toevoegen aan de lijst
Alyssaschagen@gmail.com
Dikke kus van ons allemaal
-
12 Juli 2017 - 21:04
José :
Hey Marcel, Astrid en Noah,
Zoals je ziet zitten de berichten niet in de spam -
12 Juli 2017 - 22:32
Fred En Wil:
Wat een leuk verhaal weer. Hopen dat Astrid weer wat opknapt. Xxxx -
13 Juli 2017 - 00:05
Linda:
Mooi verslag weer! Zo een speelhal is o.a. ook in Utrecht, John is er een paar weken geleden nog geweest. Geniet morgen weer van een mooie dag en Astrid ik hoop dat je snel waf opknapt! Dikke xxx -
13 Juli 2017 - 11:44
Greet Veltman:
Mooie verhalen weer om te lezen. Ik mis in de 'movin out' song van Billy Joel het geluid van de gierende banden van de Cadillac. Heb the song net even teruggeluisterd via spotify. have a good time over there! -
15 Juli 2017 - 14:41
Thea Vergeer:
Astrid wat sneu dat je nou niet lekker bent.Maar wat leuk voor Noah in de Arcadehal ook dat hij zo'n leuk contact had met de medewerker ik heb de foto's gezien groetjes en Astrid knap snel weer op xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
